رازهای اعتقادی انسان‌های اولیه | اسرار یک لاک‌پشت ۳۵ هزارساله
همشهری آنلاین – یکتا فراهانی: تصور کنید در دل یک کوه خاموش و در تاریکی مطلق یک غار باستانی، ناگهان با تخته‌سنگی روبه‌رو می‌شوید که یک لاک‌پشت سه‌بعدی با ظرافتی شگفت‌انگیز بر آن حک شده است؛ اثری که ۳۵ هزار سال در سکوت و فراموشی به سر برده است. این کشف حیرت‌آور در غار منوت، پژوهشگران را به این باور رسانده که انسان‌های نخستین، حتی در آن روزگار دور، به مفاهیم روحانی و اجتماعی پیچیده‌ای پایبند بوده‌اند.
نشانه‌ای از آیین‌های باستانی
در عمق یک غار اسرارآمیز، شیئی سنگی با حکاکی شکل لاک‌پشت به‌گونه‌ای حساب‌شده در محفظه‌ای طبیعی قرار داده شده بود؛ اثری که از باورها و آیین‌های روحانی مردمان ۳۵ هزار سال پیش حکایت دارد.
نمادهای هنری و گردهمایی‌های اجتماعی
در این غار، یک تخته‌سنگ حکاکی شده با طرحی از لاک‌پشت کشف شد که به طور عمدی در محفظه‌ای ویژه جای گرفته بود. این نقش‌برجسته سه‌بعدی، هم‌عصر با بعضی از کهن‌ترین نقاشی‌های غاری در فرانسه است.
همچنین ویژگی‌های طبیعی غار، از جمله آکوستیک خاص آن، محیطی مناسب برای گردهمایی‌های بزرگ فراهم می‌کرده است. همچنین، وجود خاکستر چوب بر استالاگمیت‌های اطراف نشان می‌دهد انسان‌های پیشاتاریخی با حمل مشعل‌ها این محوطه را روشن می‌کرده‌اند.
بیشتر بخوانید :
- احتمال رهایی زودهنگام خاورمیانه از خشکسالی بعید است
- ردپای نخستین اجداد انسان را اینجا ببینید | ویدئو و عکس
همکاری دانشجویان و استادان دانشگاه کِیس
در سال ۲۰۱۶ گروهی از استادان و کارکنان دانشکده دندانپزشکی دانشگاه کیس وسترن رزرو (CWRU) به همراه ۱۰ دانشجوی دندانپزشکی به منطقه سفر کردند تا در این پروژه باستان‌شناسی شرکت کنند. از جمله استادان حاضر در این سفر می‌توان به بروس لَتیمِر، جرالد گلدبرگ و مارک هنس اشاره کرد. این سفر با هماهنگی ایوون مک‌درموت و همکاری لیندا اسپارلاک از دانشگاه ایالتی کنت انجام شد.
دندانپزشکی و انسان‌شناسی؛ پیوندی شگفت‌انگیز
مارک هنس، استاد و رئیس بخش ارتودنسی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه کیس، در این زمینه اظهار داشت: شاید بیشتر مردم تصور نکنند دانشکده‌های دندانپزشکی در حفاری‌های باستانی مشارکت داشته باشند. اما یکی از بخش‌هایی که در اسکلت‌های باستانی به‌خوبی حفظ می‌شود، دندان‌ها هستند؛ چون نسبت به استخوان‌ها سخت‌ترند.
در طول ۱۰ سال، هر تابستان بین ۱۰ تا ۲۰ دانشجوی دندانپزشکی از دانشگاه کیس به منطقه اعزام می‌شدند تا در پروژه حفاری مشارکت کنند. محبوبیت این برنامه به حدی بود که دانشجویانی از دیگر دانشکده‌های دندانپزشکی و پزشکی نیز برای پیوستن به تیم کیس درخواست می‌دادند.
